Lanca. Polską bronią narodową była kopia, która podlegając z biegiem czasu zmianom i przybierając różne nazwy, została nazwana lancą na początku wieku XIX. Lanca ułańska była na tyle długa, żeby mogła być zwracana w różnych kierunkach bez potrącenia grotem o ziemię. Lanca ułańska miała 2 metry i 65 cm długości. Oprócz grotu miała ostre okucie u dołu, proporczyk amarantowo - biały o długości 75 cm i szerokości 45 cm. Do roku 1813 lancami uzbrojono strzelców konnych i huzarów wojsk Księstwa Warszawskiego. We wrześniu 1939 roku nie używano lanc do walki, choć są źródła, które podają, że użyto ich w 2 - 3 szarżach. Podczas uroczystości rozpoczęcia roku szkolnego, 7 Dywizjonu Ułanów Lubelskich przekazał naszej klasie lancę ułańska z proporcem, będącą symbolem współpracy naszej klasy z tą jednostką. 7 Dywizjon Ułanów Lubelskich im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego wywodzi swą tradycję bojową z formacji kawalerii konnej o rodowodzie legionowym, która 1 listopada 1918 roku powstała na Lubelszczyźnie. W trakcie wojny polsko - bolszewickiej wziął udział w zwycięskiej bitwie pod Cycowem, za którą został odznaczony przez Marszałka Józefa Piłsudskiego krzyżem srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.
